Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 3 maja 2022 r. zmarł dr hab. Bertold Lysik.
Bertold Lysik urodził się 7.04.1925 r w Suchej Górze (woj. śląskie). Szkołę powszechną ukończył w Suchej Górze. Zaraz po maturze rozpoczął studia we Wrocławiu, które ukończył w 1952 roku. Już na czwartym roku studiów rozpoczął współpracę naukową z prof. Stefanem Drobotem, a następnie podjął pracę w Instytucie Matematyki UiPWr. Dysertację doktorską pt. „On the statical computation of conoidal shells” obronił 13 stycznia 1960 roku na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UWr. Jego promotorem był prof. Hugo Steinhaus. W pracy poruszał temat matematycznych zagadnień teorii powłok cienkich. Zajmował się teorią sprężystości i plastyczności oraz teorią powłok konoidalnych.
W 1962 roku podczas pobytu w Moskwie nawiązał współpracę z prof. A. A Iliaszynem. Opracował metody analityczne na zamknięte rozwiązanie stanów bezatomowych w oparciu o metody geometrii różniczkowej. Jego badania miały zastosowania w projektach pokryć dachowych i wież chłodniczych. Krótki czas przebywał w Weimarze i Berlinie. We Wrocławiu współpracował z prof. Igorem Kisielem oraz prof. Stanisławem Dmitrukiem w dziedzinie reologii gruntów.
W 1969 roku uzyskał habilitację na Wydziale Budownictwa PWr z mechaniki ośrodków ciągłych. Od 1990 roku profesor nadzwyczajny. Wniósł ogromny wkład w opracowanie nowoczesnych metod budowy modeli matematycznych i związanych z tym algorytmów. Był specjalistą teorii sprężystości, mechaniki ośrodków ciągłych, dynamiki oraz analizy wymiarowej.
Bardzo ceniony wykładowca i wychowawca wielu pokoleń studentów. Był promotorem w pierwszym przewodzie doktorskim w dyscyplinie matematyka na Wydziale PPT.
Od 1968 roku pracował na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki, pełniąc szereg funkcji kierowniczych m.in. kierownika Zakładu Teorii Sprężystości (1968-1971), z-cy dyrektora IMiFT ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem (1969-1972, 1984-1987), kierownika Zakładu Równań Różniczkowych (od 1975) oraz kierownika studium podyplomowego WPPT. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem KEN oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Laureat Nagrody Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1973) za wybitne osiągnięcia w dziedzinie zastosowań matematyki oraz Nagrody Ministra (1969, 1990).
W 1995 roku przeszedł na emeryturę, lecz nadal, aż do 2002 r., pracował na uczelni prowadząc zajęcia dla studentów oraz badania naukowe. Był niezwykle pogodnym i uczynnym człowiekiem, zawsze spieszył z pomocą w rozwiązywaniu problemów matematycznych.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się o godzinie 10.00 w dniu 9 maja 2022 r. na Cmentarzu Grabiszyńskim we Wrocławiu.